Εδώ και χιλιάδες χρόνια....
Αλλά ο ήλιος κατά τ' αυτό μένειν....
Πάντα. Κάποιες φορές θα πηγαίνει νωρίς για ύπνο κι άλλες θ'αργεί να ξυπνήσει αλλά θα βγαίνει.
Άλλοτε θα παίζει κρυφτό με τα σύννεφα κι άλλοτε θυμωμένος θα κρύβεται για μέρες ίσως, αλλά μετά θα σκάει με χαμόγελο πλατύ.
Και θα ζεσταίνει παγωμένα χέρια και καρδιές...
Και θα ζεσταίνει την γη, το νερό, τα ζώα, θα γιατρεύει πληγές.
Μ' ένα αστείρευτο πείσμα ζωής.
