Cherchez la femme, κι αν τη βρείτε ποτέ τηλεφωνήστε μου ή γράψτε μου.......
Γονίδια εκλεκτά που συνθέτουν την τελειότητα ενός είδους μοναδικού. Γυναίκα.
Γεννιέται.Δεν γίνεται.Τον _ώλο τους κάτω να χτυπάνε ορισμένοι.
Κι είμαι σίγουρη πως απ την ώρα της μίτωσης και για όλους τους υπόλοιπους μήνες στον ζεστό αμνιακό σάκο ονειρεύονται φορέματα, αρώματα, χρώματα και φρουφρού, χαμογελώντας και σιγοτραγουδώντας.
Την ώρα της γέννησης ξεχωρίζουν αμέσως χωρίς καν κάποιος να δει το φύλο. Απαστράπτον βλέμμα και φωνή στεντόρια να σου τρυπάει το μυαλό.
Πιάσε με καλά, γιατρέ μη σου πέσω γιατί χάθηκες!!!!!!!!!!!!!!!!
Τίποτα προσωπικό. Αυτό μας έλειπε τώρα.
Άσε που ποτέ δεν την κατάλαβα αυτή την έκφραση.
Μην το πάρεις, μη το παίρνεις (ακόμη χειρότερα) προσωπικά......λέει ο άλλος.
Αφού σ' εμένα απευθύνεται, πως να το πάρω δηλαδή. Απρόσωπα; Θα τρελαθούμε τώρα:
Τεσπα.....
Για μένα προσωπικά είναι άλλα πράγματα.
Τα προσωπικά μου αντικείμενα, οι προσωπικές μου σκέψεις, τα προσωπικά μου μυστικά....
Για όλα τα άλλα ελαφρώς αδιάφορη.
Είπα αρώματα.
Απ τα πρώτα της βήματα η γυναίκα θα βάλει το προσωπικό της στίγμα στην ύπαρξή της. Κάτι που ο άντρας στερείται παντελώς.
Θ' αρχίσει με Donald Duck, θα πάει στο Fugere, στο Diorissimo, Madame Jolie, με το Chanel 19 θα καθυποτάξει κάποιους και θα παραμείνει πιστή στο Light bLue άμα τη γεννήσει του.
Προσωπική ήταν κι η έκπληξη που ένιωσα. Η φύση φούντωσε και τα μονοπάτια χάθηκαν, Και τα σταυροδρόμια μη αναγνωρίσιμα κι αυτά.
Υγ.
Συνεχίζω να μην βλέπω τις απαντήσεις σας. Ο όρκος που πήρα,"προσωπικά" σας το λέω ήταν πολύ βαρύς. Σκάω δε λέω που δεν βλέπω να με βρίζετε και να με υποτιμάτε, αλλά απλά δεν βλέπω πια.
