Προσωπικές μα κυρίως απρόσωπες.
Έκανα πρόσφατα, ξανά, ένα ταξιδάκι αστραπή. Απ αυτά τα κομητοειδή των επτακοσίων χιλιομέτρων.
¨Σαν πουλί θα πας, σαν πουλί θα' ρθείς " έλεγε η μήτηρ μου.
Το πουλί δεν το καθόρισε ποτέ!. Γιατί υπάρχουν και κάτι παλιόπουλα κόβουν πέρα κι εξαφανίζονται.!!!!!!!!!!!!!!!
Κλεινόν άστυ, θλιβερό και καταπονημένο. 'Ανθρωποι που βασίζουν την αξία τους ή την καθορίζουν στο που πίνουν καφέ, και τι σακούλα σέρνουν στους ώμους.
Δεν είδα πολλά, δεν μπόρεσα να παρκάρω, δεν μπόρεσα ν'απομακρυνθώ απ το αμάξι μου, αλλά τις νέες τάσεις τις είδα. Καναδυο τουλάχιστον
Και μούφτιαξαν το κέφι, Όσο γίνεται.
Pizza Cellulare. Κι αν δεν καταλάβατε το κινητό κρατιέται πλέον σαν ένα λαχταριστό κομμάτι πίτσας ή σαν μικροσκοπικός δίσκος σερβιρίσματος αν προτιμάτε.
Κρατάτε το κινητό με τα τρία δάκτυλα του όποιου χεριού προτιμάτε, ξαπλωμένο πάνω τους.
Και μιλάτε. Αν θέλετε μπορείτε και να λικνίζεστε , είτε είστε άντρας είτε γυναίκα. Σιγά το πράμα τώρα εκεί θα κολλήσουμε;
Ο πιθικισμός εννοείται φυσικά. Σιγά μην αφήσει μλκ αμίμητη ο νεοέλληνας.
Η άλλη τάση που είδα είναι Soho. Κότες κλαρωτές και καμαρωτές να κρατάνε σακούλα Soho.
Δεν κατάλαβα τι ακριβώς εμπορεύεται το Soho, αλλά τη σημασία έχει. Η τάση μετράει.
Επιβεβαιώνω. Δεν μου λείπει καθόλου αυτή η έρμη η πρωτεύουσα.
Επιβεβαιώνω επίσης. Πέρασαν κι οι τέσσερις μήνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου