Δευτέρα 30 Απριλίου 2018
Σιωπές
Με σύννεφα πολλά και βροχή απριλιάτικη ο Φροίξος ανέβηκε στο κριάρι του χωρίς την Έλλη του και πέταξε μακρυά....
Δεν ξέρω που θα χαρίσει το Χρυσόμαλλο Δέρας αλλά κάτι μου λέει πως κάποτε θα το ξαναβρώ.
Όλη τη νύχτα και στο δρόμο μετρούσαμε. 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12......19 ...λίγο παρά τσακ 20.
Και ξανά μανά.
Σε κανέναν μας δεν ήταν αρκετά. Περάσαμε τόσα μαζί!
Δεν ήμουν μόνη. Ήμουν πάντα εγώ κι ο Γάτος μου.
Δίπλα μου το ένα τρίτο της ζωής μου κι εγώ σ' αυτόν.
Του έλεγα πόσο ωραίος Γάτος ήταν που του άρεσε πολύ κι ας μην ήταν. Εγώ του το έλεγα πάντα.
Τον φώναζα χαρά μου, λουλούδι μου!
Το απολάμβανε και κουνούσε μόνο τα τελευταία δυο εκατοστά της ουράς του.
Ήξερε πολλές λέξεις, αλλά κυρίως το "Έλα".
Το ¨΄Ελα" σήμαινε κονσερβάκι ή αγκαλιά. Και τα αγαπούσε και τα δύο.
Ξέρω πως θα μου λείψει πολύ. Θα μου λείψει αυτή η λαχτάρα να μπω να τον δω να φωτίσει η ψυχή μου, θα μου λείψει τις νύχτες που μ' αγκάλιαζε και μόλις νόμιζε ότι αποκοιμήθηκα την έκανε μ'ελαφρά και πλάγια βηματάκια για ν'απολαύσει τη νύχτα του.
Θα μου λείψει η αγριοφωνάρα του όταν με περνούσε η ώρα κι ήθελε να κοιμηθούμε.
Θα μου λείψει το σουλατσάρισμα πάνω μου, στο κεφάλι μου, τα φιλιά στα μάτια με την υγρή μουσούδα του, τ' άγριο ξημέρωμα για να ξυπνήσω.
Θα θυμάμαι πάντα το γουργούρισμά του.Δεν νομίζω άλλος γάτος να γουργουρίζει τόσο δυνατά. Νανούρισμα....
Ροχάλιζε κιόλας! Ναι τα γατιά και ονειρεύονται και ροχαλίζουν.
Θα πρέπει να μάθω ξανά να κλείνω τις πόρτες. Είκοσι χρόνια ανοιχτές, μπάνιο, κρεβατοκάμαρα, κουζίνα όλες. Δεν τις γούσταρε και δεν έμαθε ποτέ να τις ανοίγει. Κι όταν προσπαθούσε το έκανε με αντίθετη φορά και τις....έκλεινε!
Το χαζό το γατί μου.
Θα μου λείψει ως συνοδηγός στα λιγοστά πλέον ταξείδια που κάνω.
Ναι κλαίω, αν δεν σας ενοχλεί και με την αδειά σας. Και πολύ μάλιστα.
Φροιξούλη, πέρα από τα σύννεφα υπάρχει ένας λαμπερός Ήλιος, χρυσοκόκκινος και ζεστός. Θα δεις.....
Κι έχε το νου σου να δεις και το ουράνιο τόξο, γιατί θα βγει, πάντα βγαίνει μετά τη βροχή.
Κοίτα και για γνωστούς, υπάρχουν κανα δυο που σε λάτρευαν!
Με πονάει η Ψυχή μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου